Έκθεση εργογραφίας της Νοτιοαφρικανής συγγραφέως Nadine Gordimer.

Βραβευμένη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1991.

Η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου θέλοντας να τιμήσει την Νοτιοαφρικανή συγγραφέα Nadine Gordimer η οποία απεβίωσε σε ηλικία 90 ετών, εκθέτει σε ειδική προθήκη μερικά από τα βιβλία της που διαθέτει στην Κεντρική Βιβλιοθήκη (Καλλιπόλεως 75) από τις 21/7/14 μέχρι και τις 28/7/14.

Οι έργα που εκτίθενται είναι:

·         Ο συντηρητής: ουτοπίες  ενός ρεαλιστή

·         The conservationist

·         July’s people

·         A guest of honour

·         Μια ιδιοτροπία της φύσης  μυθιστόρημα

·         Η κόρη του Μπέρτζερ

·         Burger’s daughter

·         None to accompany me

·         Writing and being

·         Selected stories

·         Κανείς να μην με συνοδεύσει

·         Ο ύστερος αστικός κόσμος

·         A world of strangers

·         Histoire de mon fils

Η Ναντίν Γκόρντιμερ γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1923. Ο πατέρας της ήταν Εβραίος από τη Λιθουανία και η μητέρα της χριστιανή από τη Βρετανία. Μεγάλωσε στο Σπρινγκ, ένα μικροαστικό προάστιο του Γιοχάνεσμπουργκ και άρχισε να γράφει από την εφηβική της ηλικία. Ακόμη και στις δυσκολότερες στιγμές, στις πιο σκοτεινές ώρες του απαρτχάιντ του καθεστώτος φυλετικού διαχωρισμού που εφαρμοζόταν στη Νότια Αφρική από το 1948 μέχρι το 1994, εκείνη αρνήθηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα της.

Αγωνιζόταν ενεργά κατά του καθεστώτος του απαρτχάιντ και έγινε γνωστή για τα μυθιστορήματά της: "Οι άνθρωποι του Τζούλι" και "Ο συντηρητής".

Έγραψε 15 μυθιστορήματα και σχεδόν 200 διηγήματα στα οποία καταγγέλλει, χωρίς να κάνει παραχωρήσεις σε κανέναν, τα δεινά της κοινωνίας στην οποία ζούσε. Μετά την κατάργηση του απαρτχάιντ, το 1994, και την ανακήρυξη της δημοκρατίας δεν δίσταζε επίσης, παρά την προχωρημένη ηλικία της, να επισημαίνει τα ελαττώματα των διαδόχων του Νέλσον Μαντέλα. Αφηγείται επίσης τις κοινωνικές ανισότητες και τις συναισθηματικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνδρες και οι γυναίκες που ζουν στη σύγχρονη Νότια Αφρική.

Η Γκόρντιμερ έγραφε στα αγγλικά και έγινε γνωστή δημοσιεύοντας διηγήματα σε αμερικανικά περιοδικά από το 1949. Στα 30 της την χαρακτήριζαν ήδη "Κάθριν Μάνσφιλντ της Νότιας Αφρικής". Συνέχισε να γράφει διηγήματα, είδος στο οποίο διέπρεψε, και το 1953 εξέδωσε το πρώτο της μυθιστόρημα, τις "Ημέρες του ψεύδους".

Ο αγώνας της για την κατάργηση του απαρτχάιντ της στοίχισε κατ' επανάληψη τη λογοκρισία των έργων της ή και την πλήρη απαγόρευσή τους στη χώρα της. Το 1974 τιμήθηκε με το βραβείο Μπούκερ για τον "Συντηρητή", έργο που την έκανε διεθνώς γνωστή.

Ήταν παντρεμένη με τον έμπορο έργων τέχνης Ράινχολντ Κάσιρερ και μητέρα τριών παιδιών. Μολονότι δεν επιθυμούσε να την αντιμετωπίζουν ως συγγραφέα πολιτικών έργων, δήλωσε μέχρι τέλους ότι ο μαρξισμός μπορεί ακόμη να είναι χρήσιμος και ότι η δυτική σκέψη έχει σημαδευτεί από τον Μαρξ και τον Λένιν αλλά επίσης από τον Φρόιντ και τον Γκάντι.