Ένα βιβλίο με όλα τα χρώματα του κόσμου

Όσα μπορεί να δει το ανθρώπινο μάτι [+ για τους επίδοξους συγγραφείς, μερικές καταπληκτικές συμβουλές από κάποια που ξέρει: τη Zadie Smith]

 

Τόσο απλή –και τόσο ωραία ιδέα, που είναι να απορεί κανείς που δεν έχει γίνει πιο πριν. Ένα βιβλίο χωρίς λέξεις, μόνο με χρώμα, με όλα τα χρώματα που μπορεί να δει ο άνθρωπος, σε έναν άτλαντα του RGB. Η ιδέα είναι της Tauba Auerbach, η οποία είναι μια καλλιτέχνης που ζει στη Νέα Υόρκη, και ο κύβος που περιέχει Όλα Τα Χρώματα δημιουργήθηκε με τη βοήθεια της Leah Hughes.

 

H ιδέα βγαίνει σε τρεις εκδοχές, ένα βιβλίο για κάθε χρώμα (με άξονα το κόκκινο, το πράσινο ή το μπλε)

Η Zadie Smith γεννήθηκε στο βόρειο-δυτικό Λονδίνο το 1975, και συνεχίζει να ζει στην περιοχή. Το πρώτο της μυθιστόρημα, "Λευκό Χαμόγελο σε Μαύρο Φόντο", κέρδισε άπειρα βραβεία: «Καλύτερο βιβλίο» και «καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη» στα βραβεία BT Emma, το βραβείο της Guardian για πρωτοεμφανιζόμενο, το βραβείο Whitbread, το βραβείο James Tait, το βραβείο WH Smith για νέα ταλέντα, το βραβείο βιβλίων της Φρανκφούρτης.

Από τότε έγραψε κι άλλα βιβλία: The Autograph Man, On Beauty (που πήρε το βραβείο Orange και ήταν στην τελική λίστα του Booker) και φέτος έβγαλε ένα τελευταίο βιβλίο, το NW.

Με λίγα λόγια, είναι μια αξιοσέβαστη συγγραφέας. Και αν δεν έχετε πειστεί ακόμα, προσθέτω ένα απόσπασμα από μια έκθεση που έγραψε για το Facebook στο The New York Review of Books όταν βγήκε η ταινία (Facebook). Το κείμενο –κατά τη γνώμη μου- διέπεται από μια δυσπιστία και μια έλλειψη βαθιάς κατανόησης του φαινομένου του ίντερνετ που μου θυμίζει άνθρωπο που δεν έχει πραγματικά τριφτεί με το μέσο, άνθρωπο που έχασε την κρίσιμη πενταετία ανάπτυξης του ίντερνετ, ενώ είναι γεννημένη το ’75. Όμως υπάρχει ένα απόσπασμα που –κατά τη γνώμη μου πάλι- είναι πολύ πετυχημένο:

 

«Έχω παρατηρήσει – και ντράπηκα όταν το παρατήρησα - ότι όταν μια έφηβη δολοφονείται, τουλάχιστον στην Αγγλία, ο τοίχος της στο Facebook συχνά γεμίζει με μηνύματα που μοιάζουν ότι δεν έχουν ακριβώς κατανοήσει τη βαρύτητα αυτού που έχει συμβεί. Ξέρετε, πράγματατουτύπου: Sorry babes! Missin’ you!!! Hopin’ u iz with the Angles. I remember the jokes we used to have LOL! PEACE XXXXX

Όταν διαβάζω κάτι παρόμοιο, έχω μια μικρή διαφωνία με τον εαυτό μου: «Πρόκειται απλά για κακή εκπαίδευση. Αισθάνονται όπως θα αισθανόταν ο οποιοσδήποτε, απλώς δεν έχουν τα γλωσσικά εργαλεία για να το εκφράσουν.» Αλλά ένα άλλο μέρος του εαυτού μου κάνει μια πιο σκοτεινή, πιο τρομαχτική σκέψη. Μήπως πραγματικά πιστεύουν ότι, επειδή ο τοίχος του κοριτσιού είναι ακόμα εκεί, και το κορίτσι εξακολουθεί να είναι, κατά κάποιο τρόπο, ζωντανό; Ποιά είναι η διαφορά, άλλωστε, αν όλες οι επαφές ήταν εικονικές;»

Η Zadie Smith, λοιπόν, δεν εμπιστεύεται το ίντερνετ. Και στο τελευταίο της βιβλίο, “NW”, η αφιέρωση είναι απολύτως πρωτότυπη: δεν αναφέρεται σε ανθρώπους, αλλά σε δύο προγράμματα: στο Freedom (ελευθερία) και το Selfcontrol (αυτοέλεγχος) ή αλλιώς σε δύο εφαρμογές που μπλοκάρουν την πρόσβαση στο Internet ή σε επιλεγμένα site για ορισμένο χρονικό διάστημα.

 

Η Guardian ζήτησε από την Smith να δώσει συμβουλές σε νέους συγγραφείς. Και η πρακτικότητά τους είναι αδιαμφισβήτητη:

1. Όταν είσαστε ακόμα παιδί, βεβαιωθείτε ότι έχετε διαβάσει πολλά βιβλία. Αφιερώστε περισσότερο χρόνο σ’ αυτό παρά σε οτιδήποτε άλλο.
2. Όταν είσαστε ενήλικας, διαβάστε το έργο σας όπως θα το διάβαζε ένας ξένος, ή, ακόμα καλύτερα, ένας εχθρός.
3. Μην εξιδανικεύετε την «κλίση» σας. Είτε μπορείτε να γράψετε καλές προτάσεις ή δε μπορείτε. Δεν υπάρχει «τρόπος ζωής του συγγραφέα.» Το μόνο που έχει σημασία είναι τι βρίσκεται πάνω στη σελίδα.
4. Αποφύγετε τις αδυναμίες σας. Αλλά κάντε το χωρίς να λέτε στον εαυτό σας ότι αυτά που δε μπορείτε να κάνετε δεν αξίζουν. Μην καλύπτετε την αμφιβολία με περιφρόνηση.
5. Αφήστε ένα αξιοπρεπές χρονικό διάστημα ανάμεσα στο γράψιμο και στην επεξεργασία.
6. Αποφύγετε τις κλίκες, τις συμμορίες, τις ομάδες. Το πλήθος δεν θα κάνει τα κείμενά σας καλύτερα από ό,τι είναι.
7. Δουλέψτε σε έναν υπολογιστή που δεν είναι συνδεδεμένος στο ίντερνετ.
8. Προστατέψτε το χώρο και το χρόνο στον οποίο γράφετε. Κρατήστε τα μακριά από τους πάντες, ακόμα και από τους ανθρώπους που είναι πολύ σημαντικοί για σας.
9. Μη συγχέετε τους επαίνους με τα επιτεύγματα.
10. Πείτε την αλήθεια μέσα από όποιο πέπλο έχετε μπροστά σας –αλλά πείτε τη. Μην υποκύψετε στην δια βίου θλίψη που προέρχεται από την απογοήτευση

Πηγή:www.lifo.gr