Το Δικαστήριο του Τελ Αβίβ αποφάνθηκε σήμερα ότι αυτή η μεγάλης αξίας συλλογή πρέπει να μεταφερθεί στην Ισραηλινή Εθνική Βιβλιοθήκη, στην Ιερουσαλήμ. Όπως δήλωσε η δικαστικός Talia Pardo Kupelman που είχε αναλάβει τη δίκη, ήταν μία υπόθεση που «άνοιξε ένα παράθυρο στις ζωές, τις επιθυμίες, τα άγχη και την ψυχή δύο από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ού αιώνα."
Ο Φραντς Κάφκα, γερμανόφωνος Εβραίος που γεννήθηκε στην Πράγα και πέθανε από φυματίωση το 1924 έξω από τη Βιέννη, είχε κληροδοτήσει τα χειρόγραφά του στον στενό του φίλο Μαξ Μπροντ με την επιθυμία να τα κάψει.
Όμως εκείνος αψήφησε την εντολή του Κάφκα και τα κράτησε -διασφαλίζοντας έτσι την έκδοση της «Δίκης» (πρώτη δημοσίευση το 1925, ένα χρόνο μετά το θάνατό του) και του «Πύργου» (πρώτη δημοσίευση το 1926).
Το 1939, όταν οι Ναζί κατέλαβαν την Πράγα, ο Μπροντ δραπέτευσε στο Ισραήλ.
Μετά τον θάνατό του, το 1968, πολλά προσωπικά του έγγραφα τα οποία δεν είχαν δημοσιευτεί -μεταξύ των οποίων και επιστολές, μαζί με εκείνα του Κάφκα πέρασαν στα χέρια της γραμματέως του Έσθερ Χόφε η οποία πούλησε σε δημοπρασίες στο εξωτερικό ένα μέρος από αυτά έναντι μεγάλων χρηματικών ποσών, παρά το γεγονός ότι ο Μπροντ είχε ζητήσει να δοθούν όλα στα αρχεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Ισραήλ.
Μετά τον θάνατο της Έσθερ, το πολύτιμο αρχείο πέρασε στα χέρια των δύο θυγατέρων της, Έυα Χόφε και Ρουθ Βίσλερ.
Οι αδελφές που ζούσαν στο Τελ Αβίβ επέμειναν να κρατήσουν την τεράστια συλλογή με τα σπάνια χειρόγραφα, ενώ παράλληλα είχαν την στήριξη του Γερμανικού Αρχείου Λογοτεχνίας το οποίο υποστήριζε ότι τα χειρόγραφα ανήκουν στο Γερμανικό κράτος και προτίθετο να τα αγοράσει από τις δύο αδελφές. Τελικά οι αρχές υποστήριξαν ότι αποτελούν τμήμα της ισραηλινής κληρονομιάς και πρέπει να μεταφερθούν στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
Αφού εξέτασε προσεκτικά τη διαθήκη του Μπροντ του 1961, το δικαστήριο αποφάσισε ότι οι αδελφές Χόφε δεν είχαν λάβει τη συλλογή με τα χειρόγραφα του Κάφκα ως δώρο.
Ο Φραντς Κάφκα, γερμανόφωνος Εβραίος που γεννήθηκε στην Πράγα και πέθανε από φυματίωση το 1924 έξω από τη Βιέννη, είχε κληροδοτήσει τα χειρόγραφά του στον στενό του φίλο Μαξ Μπροντ με την επιθυμία να τα κάψει.
Όμως εκείνος αψήφησε την εντολή του Κάφκα και τα κράτησε -διασφαλίζοντας έτσι την έκδοση της «Δίκης» (πρώτη δημοσίευση το 1925, ένα χρόνο μετά το θάνατό του) και του «Πύργου» (πρώτη δημοσίευση το 1926).
Το 1939, όταν οι Ναζί κατέλαβαν την Πράγα, ο Μπροντ δραπέτευσε στο Ισραήλ.
Μετά τον θάνατό του, το 1968, πολλά προσωπικά του έγγραφα τα οποία δεν είχαν δημοσιευτεί -μεταξύ των οποίων και επιστολές, μαζί με εκείνα του Κάφκα πέρασαν στα χέρια της γραμματέως του Έσθερ Χόφε η οποία πούλησε σε δημοπρασίες στο εξωτερικό ένα μέρος από αυτά έναντι μεγάλων χρηματικών ποσών, παρά το γεγονός ότι ο Μπροντ είχε ζητήσει να δοθούν όλα στα αρχεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Ισραήλ.
Μετά τον θάνατο της Έσθερ, το πολύτιμο αρχείο πέρασε στα χέρια των δύο θυγατέρων της, Έυα Χόφε και Ρουθ Βίσλερ.
Οι αδελφές που ζούσαν στο Τελ Αβίβ επέμειναν να κρατήσουν την τεράστια συλλογή με τα σπάνια χειρόγραφα, ενώ παράλληλα είχαν την στήριξη του Γερμανικού Αρχείου Λογοτεχνίας το οποίο υποστήριζε ότι τα χειρόγραφα ανήκουν στο Γερμανικό κράτος και προτίθετο να τα αγοράσει από τις δύο αδελφές. Τελικά οι αρχές υποστήριξαν ότι αποτελούν τμήμα της ισραηλινής κληρονομιάς και πρέπει να μεταφερθούν στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
Αφού εξέτασε προσεκτικά τη διαθήκη του Μπροντ του 1961, το δικαστήριο αποφάσισε ότι οι αδελφές Χόφε δεν είχαν λάβει τη συλλογή με τα χειρόγραφα του Κάφκα ως δώρο.
Πηγή: www.athensvoice.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου