Αυτό είναι το «αρχαιότερο» Kindle του κόσμου;

 

Ρίξτε μια ματιά στο tablet σας. Τι ακριβώς είναι; Είναι ένα μηχάνημα που ουσιαστικά φέρνει στα χέρια σας τη γνώση όλου του κόσμου. Αρχικά με τους e-readers που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάγνωση βιβλίων (Kindle, Nook κ.α.) μέχρι και το iPad ή το Android tablet που συνδέονται στο διαδίκτυο και αποτελούν το παράθυρό μας στο κόσμο.

 

 

Υπάρχει ένας άνθρωπος στην καταγεγραμμένη ιστορία που το φαντάστηκε όλο αυτό: ένα μηχάνημα που θα «σέρβιρε» την γνώση που τότε ήταν αποκλειστικά αποτυπωμένη σε βιβλία. Η ρόδα των βιβλίων σχεδιάστηκε τον 16^ο αιώνα, από τον Agostino Ramelli, ένα μηχανικό που πέρασε τη ζωή του σχεδιάζοντας όπλα και μηχανισμούς πολιορκίας. Στον ελεύθερο χρόνο του, ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό αυτού του πιο «ειρηνικού» μηχανήματος, που έλυνε ένα και μοναδικό πρόβλημα: βοηθούσε στην παράλληλη ανάγνωση πολλών τόμων βιβλίων με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην χρειάζεται κάποιος να «κουβαλήσει» τα βαριά βιβλία αυτά από τα ράφια, ενώ αυτά παρέμεναν ανοιχτά στη σελίδα που ήθελε ο αναγνώστης. Το σχέδιο αυτής της ρόδας των βιβλίων ήταν τέτοιο που επέτρεπε, ανεξάρτητα από την περιστροφή, τα βιβλία να παραμένουν σε τέτοια γωνία ώστε, ούτε να πέφτουν, ούτε να χάνονται οι σελίδες.

 

 

Η συσκευή αυτή δεν κατασκευάστηκε ποτέ από τον ίδιο τον Ramelli. Τα σχέδιά της μόνο αποτυπώθηκαν σε ένα βιβλίο με τον τίτλο «Οι διάφορες και πανέξυπνες μηχανές του Λοχαγού Agostino Ramelli» , το οποίο τυπώθηκε το 1588. Από τότε, δεν έχει γίνει γνωστό αν κάποιος μπήκε στη διαδικασία να κατασκευάσει αυτό το περίπλοκο μηχάνημα, μέχρι το 1986. Τότε, ο αρχιτέκτονας Daniel Libeskind, κατασκεύασε το «Μηχάνημα Ανάγνωσης», βασισμένος εξ ολοκλήρου στα σχέδια του Ramelli, για να το εκθέσει στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής στη Βενετία. Και αυτό το μηχάνημα όμως, είχε μία απίθανη ιστορία.

 

 

Το μηχάνημα βασικά, δεν κατασκευάστηκα από τον ίδιο τον Liberskind, αλλά από τους φοιτητές του. Δύο άτομα συγκεκριμένα από την ομάδα του, είχαν περάσει άπειρες νύχτες κατασκευάζοντας το πολύπλοκο μηχάνημα, αποκλειστικά από ξύλο οξιάς. Άμαθοι όμως από τις ιδιότητες του ξύλου, όταν πήγαν την κατασκευή στη Βενετία, με το ζεστό και υγρό κλίμα, διαπίστωσαν ότι οι διαστολές των ξύλων, δεν επέτρεπαν στη μηχανή να γυρίσει. Οπότε, έπρεπε μέσα σε μία νύχτα, να αποσυναρμολογήσουν, να λειάνουν με γυαλόχαρτο και να συναρμολογήσουν το μηχάνημα. Οι φοιτητές έφυγαν από τη Βενετία, αφήνοντας το μηχάνημα πίσω τους. Κάποια στιγμή, έμαθαν πως ο καθηγητής τους είχε κληθεί να παρουσιάσει το μηχάνημα στη Γενεύη. Και ειδοποιήθηκαν να ανακαλύψουν το μηχάνημα σε αποθήκες της Βενετίας και να πάνε στη Γενεύη να το συναρμολογήσουν και πάλι. Όπερ και εγένετο, με μία διαφορά. Το κτίριο που θα γινόταν η παρουσίαση, το Palais Wilson, έγινε στόχος τρομοκρατών που έριξαν βόμβα και τα πάντα στο εσωτερικό του κάηκαν. Έτσι πέρασε στη λήθη της ιστορίας το μηχάνημα του κου Libeskind.

 

 

Το 2012 όμως, μία Γαλλίδα καλλιτέχνης, η Lea Lagasse δημιούργησε τη δική της εκδοχή της Μηχανής Διαβάσματος του Ramelli, για μία έκθεσή της. Το πρόβλημα της διαστολής του ξύλου το ξεπέρασε, κατασκευάζοντας τη μηχανή από καπλαμά. Και το δημιούργημά της, παραμένει στη Γαλλία για να θυμίζει τα σχέδια του Λοχαγού Agostino Ramelli και την πρώτη ιδέα για ένα Kindle.

 

Πηγή: Core77, via Gizmodo.